ΜΥΚΟΠΛΑΣΜΑ ΣΕ ΚΟΤΕΣ

            

                    Χρόνια αναπνευστική ασθένεια, Λοιμώδης παραρρινοκολπίτιδα

Το Mycoplasma gallisepticum εμπλέκεται συχνά στην πολυμικροβιακή «χρόνια αναπνευστική ασθένεια» των πουλερικων[κοτοπουλα]. Αυτές οι ασθένειες επηρεάζουν τα κοτόπουλα
και τις γαλοπούλες παγκοσμίως, προκαλώντας
 σημαντικότατες οικονομικές απώλειες σε μεγάλες εμπορικές εκμεταλευσεις και παρατηρούνται συνήθως και σε μη εμπορικά κοπάδια. Η μόλυνση εμφανίζεται
επίσης σε φασιανούς, πέρδικες, περιστέρια, ορτύκια, πάπιες, χήνες και παπαγαλους[ psittacine]. Τα Songbirds[πουλί τραγουδιού] είναι γενικά ανθεκτικά,
αν και το M gallisepticum προκαλεί επιπεφυκίτιδα σε σπίνους σε  ( και σε  μερικά παρόμοια είδη).

Το M gallisepticum μεταδίδεται αμεσα μέσα σε ορισμένα αυγά (transovarian) από τους μολυσμένους κτηνοτρόφους έως τους απογόνους
και οριζόντια μέσω μολυσματικών αερολυμάτων και μέσω μολύνσεων των ζωοτροφών, του νερού και του περιβάλλοντος και της ανθρώπινης
 δραστηριότητας απο  (παπούτσια, εξοπλισμό κ.λπ.). Η μόλυνση μπορεί να είναι λανθάσμενη σε μερικά πουλιά για μέρες έως μήνες,
αλλά όταν τα πτηνά είναι στριμμωγμενα οριζόντια ,η μετάδοση μπορεί να συμβεί γρήγορα μέσω των αερολυμάτων και της αναπνευστικής οδού,
 μετά την οποία η λοίμωξη και η κλινική ασθένεια θα εξαπλωθεί μέσα από το σμήνος. Η μετάδοση από κοπάδι σε κοπάδι συμβαίνει άμεσα με
άμεση ή έμμεση επαφή από τη μετακίνηση πτηνών, ανθρώπων ή ζώων από μολυσμένα σε ευπαθή σμήνη. Σε πολλές εστίες, η πηγή της λοίμωξης είναι άγνωστη.
 Οι ψυχρός καιρός, η κακή ποιότητα του αέρα ή ο συνωστισμός, οι ταυτόχρονες μολύνσεις και ορισμένοι εμβολιασμοί με ζωντανό ιό μπορεί
να διευκολύνουν τη μόλυνση, τη νόσο και τη μετάδοση.
Το επιθήλιο του επιπεφυκότα, οι ρινικές διόδους, οι ινοί και η τραχεία είναι πιο επιρρεπείς στον αρχικό αποικισμό και μόλυνση.
Ωστόσο, σε σοβαρή, οξεία ασθένεια, η λοίμωξη μπορεί επίσης να περιλαμβάνει τους βρόγχους, τους αερόσακους και ενίοτε τους πνεύμονες.
Μόλις μολυνθούν, τα πτηνά μπορούν να παραμείνουν φορείς για μια  ζωή. Υπάρχει έντονη αλληλεπίδραση (πολυμικροβιακή ασθένεια) μεταξύ των αναπνευστικών ιών,
Escherichia coli και M gallisepticum στην παθογένεση και τη σοβαρότητα της χρόνιας αναπνευστικής νόσου.

Στα κοτόπουλα, η λοίμωξη μπορεί να είναι απροσδόκητη ή να έχει ως αποτέλεσμα διάφορους βαθμούς αναπνευστικής δυσφορίας, με ελαφρά έως έντονα προβλήματα,
 δυσκολία στην αναπνοή, βήχα ή / και φτάρνισμα. Η νοσηρότητα είναι υψηλή και η θνησιμότητα είναι χαμηλή σε απλές περιπτώσεις. Μπορεί να υπάρχει
 ρινική εκκένωση και επιπεφυκίτιδα με ''αφρο'' γύρω από τα μάτια. Η νόσος είναι γενικά πιο σοβαρή στις γαλοπούλες από ό, τι στα κοτόπουλα,
 και οίδημα των υποφθάλμιων κόλπων είναι κοινό φαινόμενο[πρηξιμο περιμετρικα του ματιου]. Η ορεξη για φαι μειωνεται,με επακολουθο το   βάρος του αρρωστου πουλιου να μειώνονεται.
Στα σμήνη ωοτοκίας, στα πουλερρικα μπορεί να μειωθει το συνολικό ποσοστό παραγωγής .
                                                                 ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Τα περισσότερα στελέχη του M gallisepticum είναι ευαίσθητα σε διάφορα αντιβιοτικά ευρέος φάσματος, όπως η τυλοσίνη, οι τετρακυκλίνες  άλλα οχι εκείνες
που δρουν στον κυτταρικό τοίχο. Η τυλοσίνη ή οι τετρακυκλίνες χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μείωση της μετάδοσης αυγών ή
ως προληπτική θεραπεία για την πρόληψη της αναπνευστικής νόσου σε κοτόπουλα πάχυνσης και γαλοπούλες. Τα αντιβιοτικά μπορεί να ανακουφίσουν τα κλινικά
σημεία και τις αλλοιώσεις, αλλά να μην εξαλείψουν τη μόλυνση. Οι κανονισμοί σχετικά με τη χρήση αντιβιοτικών στα ζώα τροφίμων εξελίσσονται ταχύτατα
και πρέπει να συμβουλευτούμε τον κτηνιατρο πριν από τη χρήση.

Από τον David H. Ley, DVM, PhD, Καθηγητή, Τμήμα Πληθυσμού Υγείας και Παθοβιολογίας, Κολλέγιο Κτηνιατρικής, Κρατικό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας